Κοινωνική ενότητα
Monday, October 26, 2015
"Ο Σοσιαλισμός ανήλθε ως νοσταλγία για την κοινωνική ενότητα που καταστράφηκε από τον ατομικισμό της μπουρζουαζίας. Αλλά δεν κατάλαβε πως κοινωνική ενότητα δεν είναι η αυταρχική σύμπτηξη των ατόμων, αλλά η συστηματική ολότητα μίας ιεραρχίας"
~ Nicolás Gómez Dávila
~ Nicolás Gómez Dávila
"Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον"
Monday, October 19, 2015
"Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον"
~ Θουκυδίδης
~ Θουκυδίδης
Religious liberty
Thursday, October 15, 2015
"Θρησκευτική ελευθερία υποτίθεται πως σημαίνει ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να συζητά για την Θρησκεία. Πρακτικά όμως σημαίνει ότι σχεδόν κανένας δεν επιτρέπεται να την αναφέρει"
~ G.K. Chesterton
~ G.K. Chesterton
Ισότητα και ανισότητα
Thursday, October 8, 2015
"Η άδικη ανισότητα δεν διορθώνεται με την ισότητα, διορθώνεται με την δίκαιη ανισότητα"
~ Nicolás Gómez Dávila
~ Nicolás Gómez Dávila
Γύριζε
Thursday, October 1, 2015
“Γύριζε, μή σταθής ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,
ο ψεύτης είδωλο είναι εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγια,
η Αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δέ θάβρη.
Αλάργα. Νέκρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.
Η Πολιτεία λωλάθηκε, κι απόπαιδα τα κάνει
το Νου, το Λόγο, την Καρδιά, τον Ψάλτη, τον Προφήτη·
κάθε σπαθί, κάθε φτερό, κάθε χλωρό στεφάνι,
στη λάσπη. Σταύλος ο ναός, μπουντρούμι και το σπίτι.
Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους
κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.
Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,
ραγιάδες έχεις, μάννα γή, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.
Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,
Και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι·
Λύκοι, κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι
Κι οι χαροκόποι αδιάντροποι, και πόρνη η Ρωμιοσύνη!”
~ Κ. Παλαμάς
ο ψεύτης είδωλο είναι εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγια,
η Αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δέ θάβρη.
Αλάργα. Νέκρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.
Η Πολιτεία λωλάθηκε, κι απόπαιδα τα κάνει
το Νου, το Λόγο, την Καρδιά, τον Ψάλτη, τον Προφήτη·
κάθε σπαθί, κάθε φτερό, κάθε χλωρό στεφάνι,
στη λάσπη. Σταύλος ο ναός, μπουντρούμι και το σπίτι.
Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους
κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.
Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,
ραγιάδες έχεις, μάννα γή, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.
Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,
Και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι·
Λύκοι, κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι
Κι οι χαροκόποι αδιάντροποι, και πόρνη η Ρωμιοσύνη!”
~ Κ. Παλαμάς
Subscribe to:
Posts (Atom)