Love your land - Hate the system

Ὤ! Πόλη!

Ὤ! Πόλη! Ἐσὺ τοῦ πράσινου διθάλασσο ὅραμα,
Πατρίδα τῆς Πατρίδας μου, οἱ Σουλτάνοι
Σὲ ντρόπιασαν, ἐμάρανέ σε ὁ Ξεπεσμός.
Ὅμως ὁ Ἀθάνατος Ἀϊτὸς δὲ σὲ ξεχνάει.

Ἀπὸ Βοριᾶ, ἀπὸ Δύση κι ἀπ᾿ Ἀνατολή,
Ἀράδα κράδα δοξαστὴς ρηγάδων τροπαιοφόρων,
Γυρνάει τὶς νύχτες πρὸς ἐσὲ νὰ στάξει δάκρυα πύρινα.
Ἀπάνου ἀπ᾿ τοὺς τάφους τῶν Αὐτοκρατόρων.

~ Κ. Παλαμάς

Περί ισότητας

Δεν μπορούμε να αναρωτηθούμε αν η γυναίκα είναι ανώτερη ή κατώτερη από τον άντρα, όπως και δεν μπορούμε να αναρωτηθούμε άμα το νερό είναι ανώτερο ή κατώτερο από την φωτιά... Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μία γυναίκα η οποία είναι τέλεια ως γυναίκα είναι ανώτερη από έναν άνδρα που δεν είναι τέλειος ως άνδρας, όπως και ένας γεωργός που είναι πιστός στη γη του και εκτελεί σωστά τα καθήκοντα του, είναι ανώτερος από έναν βασιλιά που δεν εκτελεί σωστά τα δικά του καθήκοντα. ~ Julius Evola

Πίσω στα βασικά

Καλησπέρα, μετά από πολύ καιρό.

Ο χώρος είναι σε στάδιο αναβάθμισης. Ως μέρος αυτού, έχω κρατήσει ζωντανές κάποιες επιλεγμένες αναρτήσεις της τριετίας 2007-09, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία, μέχρι και τα τελευταία άρθρα που είχαν ανεβεί αρχές του 2013, έχουν αφαιρεθεί.

Η πραγματικότητα είναι ότι στον πολιτικό στίβο, οι ελπίδες μας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη έχουν διαψευστεί. Τα κινήματα που απέκτησαν δύναμη δεν είχαν το θάρρος ή την διάθεση να δράσουν ριζοσπαστικά αλλάζοντας την Ευρώπη και κατέληξαν μέρος του συστήματος και του προβλήματος.

Στην Ελλάδα δεν φαίνεται να υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Άνθρωποι που εμπιστευτήκαμε, είτε εξ επιλογής είτε εξ ανάγκης, μόλις γεύτηκαν τους καρπούς του κοινοβουλευτισμού ξέχασαν κάθε ιδέα για την οποία δήθεν νοιάζονταν.

Ως αποτέλεσμα και της οικονομικής κρίσης, πολλές ιδέες μας χαίρουν αυξημένης απήχησης. Έχουν ξεχαστεί βέβαια τα εθνικά θέματα και ο κίνδυνος της λαθρομετανάστευσης, ωστόσο όλο και περισσότεροι στρέφονται σε έναν πιο παραδοσιακό τρόπο ζωής, κατανοούν τις αδυναμίες του κοινοβουλευτισμού και αντιστέκονται στον άκρατο καπιταλισμό.

Ωστόσο αυτή η στάση ζωής τους δεν μετουσιώνεται σε πολιτική επιλογή, αφού δεν υπάρχει κάποιο πολιτικό κίνημα το οποίο μπορεί να τους πείσει και να κερδίσει την υποστήριξη τους. Δεν θα μπω στο τρυπάκι του να εξηγήσω ποιοι δογματισμοί εμποδίζουν τα εθνοκεντρικά κινήματα να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο που ιδεολογικά κινείται όλο και πιο κοντά στις ιδέες τους.

Σε μία τόσο δύσκολη εποχή, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να επιστρέψω στις ιδεολογικές μου ρίζες. Στον γνήσιο εθνικισμό, τον ρομαντισμό, τον εθνοσυντηρητισμό. Στις αξίες της παράδοσης και της ταυτότητας, της αντίστασης και της αντίδρασης. Στην ισχυρη πεποίθηση ότι το κοινωνικό σύνολο που έχουμε ταχθεί να υπηρετούμε και να υποστηρίζουμε είναι σημαντικότερο από τον καθένα από εμάς ξεχωριστά.

Αυτές τις ιδεολογικές ρίζες θα υπενθυμίζω από αυτόν τον χώρο στο εξής, μένοντας όσο το δυνατόν μακρυά από τις πολιτικές εξελίξεις, με την ελπίδα ότι κάποιοι κάπου θα θυμηθούν για ποιον σκοπό αγωνιζόμαστε και κάποιοι άλλοι θα μάθουν ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος.