Κοινωνική ενότητα
Monday, October 26, 2015
"Ο Σοσιαλισμός ανήλθε ως νοσταλγία για την κοινωνική ενότητα που καταστράφηκε από τον ατομικισμό της μπουρζουαζίας. Αλλά δεν κατάλαβε πως κοινωνική ενότητα δεν είναι η αυταρχική σύμπτηξη των ατόμων, αλλά η συστηματική ολότητα μίας ιεραρχίας"
~ Nicolás Gómez Dávila
~ Nicolás Gómez Dávila
"Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον"
Monday, October 19, 2015
"Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον"
~ Θουκυδίδης
~ Θουκυδίδης
Religious liberty
Thursday, October 15, 2015
"Θρησκευτική ελευθερία υποτίθεται πως σημαίνει ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να συζητά για την Θρησκεία. Πρακτικά όμως σημαίνει ότι σχεδόν κανένας δεν επιτρέπεται να την αναφέρει"
~ G.K. Chesterton
~ G.K. Chesterton
Ισότητα και ανισότητα
Thursday, October 8, 2015
"Η άδικη ανισότητα δεν διορθώνεται με την ισότητα, διορθώνεται με την δίκαιη ανισότητα"
~ Nicolás Gómez Dávila
~ Nicolás Gómez Dávila
Γύριζε
Thursday, October 1, 2015
“Γύριζε, μή σταθής ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,
ο ψεύτης είδωλο είναι εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγια,
η Αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δέ θάβρη.
Αλάργα. Νέκρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.
Η Πολιτεία λωλάθηκε, κι απόπαιδα τα κάνει
το Νου, το Λόγο, την Καρδιά, τον Ψάλτη, τον Προφήτη·
κάθε σπαθί, κάθε φτερό, κάθε χλωρό στεφάνι,
στη λάσπη. Σταύλος ο ναός, μπουντρούμι και το σπίτι.
Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους
κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.
Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,
ραγιάδες έχεις, μάννα γή, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.
Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,
Και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι·
Λύκοι, κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι
Κι οι χαροκόποι αδιάντροποι, και πόρνη η Ρωμιοσύνη!”
~ Κ. Παλαμάς
ο ψεύτης είδωλο είναι εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγια,
η Αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δέ θάβρη.
Αλάργα. Νέκρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.
Η Πολιτεία λωλάθηκε, κι απόπαιδα τα κάνει
το Νου, το Λόγο, την Καρδιά, τον Ψάλτη, τον Προφήτη·
κάθε σπαθί, κάθε φτερό, κάθε χλωρό στεφάνι,
στη λάσπη. Σταύλος ο ναός, μπουντρούμι και το σπίτι.
Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους
κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.
Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,
ραγιάδες έχεις, μάννα γή, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.
Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,
Και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι·
Λύκοι, κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι
Κι οι χαροκόποι αδιάντροποι, και πόρνη η Ρωμιοσύνη!”
~ Κ. Παλαμάς
Οι απόστολοι της Ανοχής
Thursday, September 24, 2015
"Δεν μπορούμε παρά να προσέξουμε πως, όπως όλοι οι προπαγανδιστές, οι απόστολοι της ανοχής, για να λέμε την αλήθεια, είναι πολύ συχνά οι λιγότερο ανεχτικοί από όλους"
~ René Guénon
~ René Guénon
Δρόμος Ζωής και Πολέμου
Monday, September 14, 2015
"...Είναι ανοιγμένος τώρα μπροστά στα θολωμένα μάτια σας και στα μυαλά
σας τα σκοτισμένα, ένας δρόμος ζωής και πολέμου...Αν θέλετε, πάρετέ τον.
Ειδεμή, σαπίστε εκεί που είσθε..."
~ Ίων Δραγούμης
~ Ίων Δραγούμης
Ανοχή και απόγνωση
Thursday, August 27, 2015
Στον κόσμο ονομάζεται "Ανοχή", όμως στην κόλαση λέγεται "Απόγνωση", η αμαρτία η οποία δεν πιστεύει σε τίποτα, δεν ενδιαφέρεται για τίποτα, δεν προσπαθεί να μάθει τίποτα, δεν μπλέκεται με τίποτα, δεν ικανοποιείται με τίποτα, δεν μισεί τίποτα, δεν βρίσκει νόημα σε τίποτα, ζει για το τίποτα και παραμένει ζωντανή επειδή δεν υπάρχει τίποτα για το οποίο θα πέθαινε.
~ Dorothy Sayers
~ Dorothy Sayers
Ιδέες από το παρελθόν
Monday, August 17, 2015
Κανένα παρελθόν δεν είναι ιδεατό. Αλλά μόνο μέσα από το παρελθόν ξεπροβάλουν ιδέες που δεν είναι λυμφατικές, ιδέες που ρέει αίμα στις φλέβες τους.
~ Nicolas Gomez Davila
Η Γενιά της Ταυτότητας
Thursday, August 6, 2015
Είμαστε οι καιροί που αλλάζουν! Ο άνεμος που σηκώνεται. Η νέα γενιά.
Είμαστε η απάντηση σε εσάς, γιατί είμαστε τα παιδιά σας. Μας ρίξατε σε αυτό τον κόσμο, ξεριζωμένους και αποπροσανατολισμένους, χωρίς να μας πείτε που να πάμε ή που βρίσκεται το μονοπάτι μας.
Καταστρέψατε κάθε τρόπο για να προσανατολιστούμε. Έχετε μετατρέψει την Εκκλησία σε συντρίμμια, έτσι ώστε τώρα μόνο κάποιοι λίγοι από εμάς να βρούμε καταφύγιο στα ερείπια αυτής της κοινότητας.
Έχετε υποτιμήσει την πολιτεία, έτσι ώστε κανείς από εμάς δεν θέλει να την υπηρετήσει πια.
Χωρίσατε την οικογένεια. Το εσωτερικό μας ιδύλλιο βυθίστηκε στο διαζύγιο, την σύγκρουση και την βία.
Υποβάλλατε την αγάπη σε μία απομειωτική αποδόμηση, έτσι ώστε αντί ενός βαθύ δεσμού, έχει απομείνει μόνο το ζωώδες ένστικτο.
Καταστρέψατε την οικονομία έτσι ώστε να κληρονομήσουμε βουνά χρέους!
Αμφιβάλλατε και κριτικάρατε τα πάντα, έτσι ώστε τώρα να μην πιστεύουμε σε τίποτε και σε κανέναν.
Δεν μας αφήσατε καμία αξία και παρόλα αυτά τώρα μας κατηγορείτε ως ανήθικους. Αλλά δεν είμαστε. Είμαστε οι κληρονόμοι αυτής της ουτοπίας και η πραγματικότητά μας μοιάζει πολύ διαφορετική.
Αγοράσατε την ειρήνη σας μέσω του συνεχώς αυξανόμενου χρέους. Σήμερα παρακολουθούμε την ευημερία σας να εξαφανίζεται σε όλη την Ευρώπη.
Για εμάς η πολυπολιτισμική κοινωνία σας δεν σημαίνει τίποτε παρά μίσος και βία.
Στο όνομα της "ανοχής" σας, κυνηγάτε όλους αυτούς που σας επικρίνουν και αποκαλείται αυτούς που κυνηγάτε μη-ανεκτικούς.
Αρκετά ως εδώ!
Οι ουτοπίες σας έχασαν κάθε νομιμοποίηση για εμάς.
Συνειδητοποιήστε επιτέλους ότι δεν ζούμε σε έναν ενοποιημένο κόσμο ή ένα παγκόσμιο χωριό. Οι πόλεμοι, οι φτωχοί και οι καταπιεσμένοι θα είναι πάντα μαζί μας. Αυτός ο κόσμος ποτέ δεν θα είναι ο παράδεισος στη γή.
Οι παραισθήσεις σας κατάφεραν ένα μόνο πράγμα. Ξεριζώσατε τα παιδιά σας. Είμαστε οι χαμένοι, οι άστεγοι.
"Ποίοι είμαστε" ρωτάμε τους εαυτούς μας. Πού πάμε; Έχουμε δει ανάμεσα στις απαντήσεις σας και έχουμε καταλάβει ότι είναι ψέμματα. Δεν είμαστε "ανθρωπότητα" και δεν θέλουμε τον παράδεισο σας.
Έτσι βρίσκουμε τις δικές μας απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις. Γυρνάμε σε αυτό που έχετε δαιμονοποιήσει. Στους εαυτούς μας.
Ψάχνουμε για την ταυτότητά μας και την βρίσκουμε κάτω από τα συντρίμμια της καταστρεπτικής σας οργής. Πρέπει να σκάψουμε βαθιά για να βρούμε ξανά τους εαυτούς μας.
Η ιστορία μας, η πατρίδα μας και ο πολιτισμός μας, μας δίνουν αυτό που μας πήρατε.
Δεν θέλουμε να είμαστε πολίτες του κόσμου. Είμαστε πιο χαρούμενοι με τις χώρες μας.
Δεν θέλουμε το τέλος της ιστορίας, γιατί η ιστορία μας δεν μας δίνει λόγο να παραπονεθούμε.
Δεν θέλουμε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, όπου ο δικός μας πολιτισμός αφήνεται να καεί στο καζάνι.
Είμαστε λιγότερο απαιτητικοί από εσάς, αλλά θέλουμε τόσο πολλά περισσότερα.
Ενώ κυνηγούσατε ουτοπίες ολόκληρη την ζωή σας, εμείς θέλουμε πραγματικές αξίες.
Αυτό που απαιτούμε πραγματικά υπάρχει. Το να το κατέχουμε είναι το πατρογονικό μας δικαίωμα. Δεν επιθυμούμε τίποτε άλλο παρά την κληρονομιά μας και δεν θα ανεχθούμε να το παρακρατείτε περισσότερο.
Είμαστε η απάντηση σε εσάς, και η αποτυχία της ουτοπίας σας.
Γιατί είμαστε η γενιά της Ταυτότητας.
Είμαστε η απάντηση σε εσάς, γιατί είμαστε τα παιδιά σας. Μας ρίξατε σε αυτό τον κόσμο, ξεριζωμένους και αποπροσανατολισμένους, χωρίς να μας πείτε που να πάμε ή που βρίσκεται το μονοπάτι μας.
Καταστρέψατε κάθε τρόπο για να προσανατολιστούμε. Έχετε μετατρέψει την Εκκλησία σε συντρίμμια, έτσι ώστε τώρα μόνο κάποιοι λίγοι από εμάς να βρούμε καταφύγιο στα ερείπια αυτής της κοινότητας.
Έχετε υποτιμήσει την πολιτεία, έτσι ώστε κανείς από εμάς δεν θέλει να την υπηρετήσει πια.
Χωρίσατε την οικογένεια. Το εσωτερικό μας ιδύλλιο βυθίστηκε στο διαζύγιο, την σύγκρουση και την βία.
Υποβάλλατε την αγάπη σε μία απομειωτική αποδόμηση, έτσι ώστε αντί ενός βαθύ δεσμού, έχει απομείνει μόνο το ζωώδες ένστικτο.
Καταστρέψατε την οικονομία έτσι ώστε να κληρονομήσουμε βουνά χρέους!
Αμφιβάλλατε και κριτικάρατε τα πάντα, έτσι ώστε τώρα να μην πιστεύουμε σε τίποτε και σε κανέναν.
Δεν μας αφήσατε καμία αξία και παρόλα αυτά τώρα μας κατηγορείτε ως ανήθικους. Αλλά δεν είμαστε. Είμαστε οι κληρονόμοι αυτής της ουτοπίας και η πραγματικότητά μας μοιάζει πολύ διαφορετική.
Αγοράσατε την ειρήνη σας μέσω του συνεχώς αυξανόμενου χρέους. Σήμερα παρακολουθούμε την ευημερία σας να εξαφανίζεται σε όλη την Ευρώπη.
Για εμάς η πολυπολιτισμική κοινωνία σας δεν σημαίνει τίποτε παρά μίσος και βία.
Στο όνομα της "ανοχής" σας, κυνηγάτε όλους αυτούς που σας επικρίνουν και αποκαλείται αυτούς που κυνηγάτε μη-ανεκτικούς.
Αρκετά ως εδώ!
Οι ουτοπίες σας έχασαν κάθε νομιμοποίηση για εμάς.
Συνειδητοποιήστε επιτέλους ότι δεν ζούμε σε έναν ενοποιημένο κόσμο ή ένα παγκόσμιο χωριό. Οι πόλεμοι, οι φτωχοί και οι καταπιεσμένοι θα είναι πάντα μαζί μας. Αυτός ο κόσμος ποτέ δεν θα είναι ο παράδεισος στη γή.
Οι παραισθήσεις σας κατάφεραν ένα μόνο πράγμα. Ξεριζώσατε τα παιδιά σας. Είμαστε οι χαμένοι, οι άστεγοι.
"Ποίοι είμαστε" ρωτάμε τους εαυτούς μας. Πού πάμε; Έχουμε δει ανάμεσα στις απαντήσεις σας και έχουμε καταλάβει ότι είναι ψέμματα. Δεν είμαστε "ανθρωπότητα" και δεν θέλουμε τον παράδεισο σας.
Έτσι βρίσκουμε τις δικές μας απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις. Γυρνάμε σε αυτό που έχετε δαιμονοποιήσει. Στους εαυτούς μας.
Ψάχνουμε για την ταυτότητά μας και την βρίσκουμε κάτω από τα συντρίμμια της καταστρεπτικής σας οργής. Πρέπει να σκάψουμε βαθιά για να βρούμε ξανά τους εαυτούς μας.
Η ιστορία μας, η πατρίδα μας και ο πολιτισμός μας, μας δίνουν αυτό που μας πήρατε.
Δεν θέλουμε να είμαστε πολίτες του κόσμου. Είμαστε πιο χαρούμενοι με τις χώρες μας.
Δεν θέλουμε το τέλος της ιστορίας, γιατί η ιστορία μας δεν μας δίνει λόγο να παραπονεθούμε.
Δεν θέλουμε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, όπου ο δικός μας πολιτισμός αφήνεται να καεί στο καζάνι.
Είμαστε λιγότερο απαιτητικοί από εσάς, αλλά θέλουμε τόσο πολλά περισσότερα.
Ενώ κυνηγούσατε ουτοπίες ολόκληρη την ζωή σας, εμείς θέλουμε πραγματικές αξίες.
Αυτό που απαιτούμε πραγματικά υπάρχει. Το να το κατέχουμε είναι το πατρογονικό μας δικαίωμα. Δεν επιθυμούμε τίποτε άλλο παρά την κληρονομιά μας και δεν θα ανεχθούμε να το παρακρατείτε περισσότερο.
Είμαστε η απάντηση σε εσάς, και η αποτυχία της ουτοπίας σας.
Γιατί είμαστε η γενιά της Ταυτότητας.
Ὤ! Πόλη!
Monday, July 27, 2015
Ὤ! Πόλη! Ἐσὺ τοῦ πράσινου διθάλασσο ὅραμα,
Πατρίδα τῆς Πατρίδας μου, οἱ Σουλτάνοι
Σὲ ντρόπιασαν, ἐμάρανέ σε ὁ Ξεπεσμός.
Ὅμως ὁ Ἀθάνατος Ἀϊτὸς δὲ σὲ ξεχνάει.
Ἀπὸ Βοριᾶ, ἀπὸ Δύση κι ἀπ᾿ Ἀνατολή,
Ἀράδα κράδα δοξαστὴς ρηγάδων τροπαιοφόρων,
Γυρνάει τὶς νύχτες πρὸς ἐσὲ νὰ στάξει δάκρυα πύρινα.
Ἀπάνου ἀπ᾿ τοὺς τάφους τῶν Αὐτοκρατόρων.
~ Κ. Παλαμάς
Περί ισότητας
Friday, July 24, 2015
Δεν μπορούμε να αναρωτηθούμε αν η γυναίκα είναι ανώτερη ή κατώτερη από τον άντρα, όπως και δεν μπορούμε να αναρωτηθούμε άμα το νερό είναι ανώτερο ή κατώτερο από την φωτιά... Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μία γυναίκα η οποία είναι τέλεια ως γυναίκα είναι ανώτερη από έναν άνδρα που δεν είναι τέλειος ως άνδρας, όπως και ένας γεωργός που είναι πιστός στη γη του και εκτελεί σωστά τα καθήκοντα του, είναι ανώτερος από έναν βασιλιά που δεν εκτελεί σωστά τα δικά του καθήκοντα. ~ Julius Evola
Πίσω στα βασικά
Thursday, July 23, 2015
Καλησπέρα, μετά από πολύ καιρό.
Ο χώρος είναι σε στάδιο αναβάθμισης. Ως μέρος αυτού, έχω κρατήσει ζωντανές κάποιες επιλεγμένες αναρτήσεις της τριετίας 2007-09, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία, μέχρι και τα τελευταία άρθρα που είχαν ανεβεί αρχές του 2013, έχουν αφαιρεθεί.
Η πραγματικότητα είναι ότι στον πολιτικό στίβο, οι ελπίδες μας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη έχουν διαψευστεί. Τα κινήματα που απέκτησαν δύναμη δεν είχαν το θάρρος ή την διάθεση να δράσουν ριζοσπαστικά αλλάζοντας την Ευρώπη και κατέληξαν μέρος του συστήματος και του προβλήματος.
Στην Ελλάδα δεν φαίνεται να υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Άνθρωποι που εμπιστευτήκαμε, είτε εξ επιλογής είτε εξ ανάγκης, μόλις γεύτηκαν τους καρπούς του κοινοβουλευτισμού ξέχασαν κάθε ιδέα για την οποία δήθεν νοιάζονταν.
Ως αποτέλεσμα και της οικονομικής κρίσης, πολλές ιδέες μας χαίρουν αυξημένης απήχησης. Έχουν ξεχαστεί βέβαια τα εθνικά θέματα και ο κίνδυνος της λαθρομετανάστευσης, ωστόσο όλο και περισσότεροι στρέφονται σε έναν πιο παραδοσιακό τρόπο ζωής, κατανοούν τις αδυναμίες του κοινοβουλευτισμού και αντιστέκονται στον άκρατο καπιταλισμό.
Ωστόσο αυτή η στάση ζωής τους δεν μετουσιώνεται σε πολιτική επιλογή, αφού δεν υπάρχει κάποιο πολιτικό κίνημα το οποίο μπορεί να τους πείσει και να κερδίσει την υποστήριξη τους. Δεν θα μπω στο τρυπάκι του να εξηγήσω ποιοι δογματισμοί εμποδίζουν τα εθνοκεντρικά κινήματα να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο που ιδεολογικά κινείται όλο και πιο κοντά στις ιδέες τους.
Σε μία τόσο δύσκολη εποχή, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να επιστρέψω στις ιδεολογικές μου ρίζες. Στον γνήσιο εθνικισμό, τον ρομαντισμό, τον εθνοσυντηρητισμό. Στις αξίες της παράδοσης και της ταυτότητας, της αντίστασης και της αντίδρασης. Στην ισχυρη πεποίθηση ότι το κοινωνικό σύνολο που έχουμε ταχθεί να υπηρετούμε και να υποστηρίζουμε είναι σημαντικότερο από τον καθένα από εμάς ξεχωριστά.
Αυτές τις ιδεολογικές ρίζες θα υπενθυμίζω από αυτόν τον χώρο στο εξής, μένοντας όσο το δυνατόν μακρυά από τις πολιτικές εξελίξεις, με την ελπίδα ότι κάποιοι κάπου θα θυμηθούν για ποιον σκοπό αγωνιζόμαστε και κάποιοι άλλοι θα μάθουν ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος.
Subscribe to:
Posts (Atom)